#به_قلم_خودم

خدای من به سوی تو در حرکتم ،نمی دانم چه مقدار از راه را درست آمده ام ؟

به عقب که مینگرم ،بحاصل پیمودن این راه طولانی …..

به گذرگاه دنیایی ام می اندیشم که حاصلش جوانی 28 ساله است….

بهای گزافی را برای تجربه ها داده ام …..

توان جوانی ام را در راه کسب تجربه ها داده ام ….

به دوردست ها می نگرم ،ادامه راهی که نمی دانم چه اندازه از آن را باید ادامه دهم …..

به توانی که در گامهایم باقیست می اندیشم دیگر رمقی برای ادامه راه نمانده ….

جنب و جوش جوانی در کفم نیست ….

اما….

نیرویی به نام امید در قلبم می جوشد که نوید پایانی خوش را برایم به ارمغان می آورد و به پاهای از حرکت ایستاده ام توان می دهد ….

خدای من ،حاصل زندگی من چیست ؟

مرا در این گذرگاه تنها نگذار ……