#به_قلم_خودم
یک سال از عمر زمینیمان گذشت …..
سالی که همراه با خاطرات خوب و تلخ زمانه بود .
ای معبود من ….
تاروپود رویاهایم نخ نما شده است ….
غزل دلتنگی ام را سر داده ام و از ورای قلبم برایت مینویسم….
ای خالق هستی …..
هر کجا که قدم می گذاریم
زمزمه بهاری شدن ها به گوش می رسد …..
طبیعت ذهنمان، غبارروبی فراموشی ها و غفلت هایش را آغاز کرده….
ای همه امید من یا رحمان …..
هوای دلم زمستانیست و بهار دلها نزدیک …..
به سوی بهاری شدن ها قدم برمی دارم و با قطرات شبنم عاشقانه بندگیت …..
می شویم دل خاکی ام را از حسرت و کینه های زمانه ….
غبار آرزوهای فانی ام رااز تاریک خانه قلبم می زدایم ….
و پنجره امیدش را به سوی درگهت می گشایم که نسیم بهاری بندگیت را مهمان خانه لرزان قلبم کنی ….
می دانم که برای بازگشتم کمی دیرست ….
خجلم از نامهربانی هایی که کرده ام ….
باورم با امید به تو سبز می شود ….
من عاشق توام و این روزها با خودم زمزمه می کنم …..
هوای دلم زمستانیست یا الله ….
نگاه پراز مهرت را از قلبم دریغ نکن ….
#به_قلم_شهاب_الدینی
آخرین نظرات