​⚡️ دعای امام سجاد(ع) برای لذت بردن از همۀ کارها
?امام سجاد(ع) در فرازی از دعای خود از خدا می‌خواهد: «خدایا! آن کارهایی که تو دوست داری من انجام دهم- از سخن گفتن تا هر عمل دیگری- را طوری پیش من محبوب قرار بده که این کارها را با لذت شروع کنم و با نشاط تمام کنم. «حَبِّبْ إِلَیَّ مَا تُحِبُّ مِنَ الْقَوْلِ وَ الْعَمَلِ حَتَّى أَدْخُلَ فِیهِ بِلَذَّةٍ وَ أَخْرُجَ مِنْهُ بِنَشَاطٍ»(بحارالانوار/92/298)
? یعنی خدایا؛ کاری کن که من در همۀ زندگی‌ام و در همۀ کارهایم نشاط داشته باشم! یعنی هر کاری که در سلسلۀ وظائف من قرار دارد(مثل شغل و سایر فعالیت‌های من…) انجام این کارها را به‌قدری دوست داشته باشم که با لذت شروع کنم و با نشاط از آن کار بیرون بیایم. این همان زندگی نرمال و درستی است که ما باید داشته باشیم. این‌‌قدر باید استغفار کنیم تا از فاصله‌ای که با این وضعیت داریم نجات پیدا کنیم.

​???
#حاج‌اسماعیل‌دولابی:
هنگامی که به یاد امام حسین

علیہ الســـــلام? افتادید تردیدی

نداشته باشید که حضرت هم

به یــاد شماست.
?طوباےِ ڪربلا ص ۱۴۹

​از خاطره ی

چادری شدنش تعریف میکرد،

میگفت:

رمضان نزدیک بود

خواستم برای میهمانی خدا

بهترین لباس را بپوشم….

وابسته شدم…

​#تولیدی

#به_قلم_خودم

#راز_پائیز 
در هیاهوی پائیز ،طبیعت را می بینیم که چه عاشقانه آغوش خود را به روی دستان هنرمند خالق هستی گشوده است. 

پائیز در  حوالی شهر است اما ای مهمانان پائیزی 

 به رسم ادب ، برگ هایش را له نکنید !!

برگ هایی که روزی هوای پاک را مهمان نفس های خسته ی ما کردند .

در هیاهوی پائیزمی بینم ، دلهایی که از گرمای تابستان بریده اند و در انتظار نم نم باران نشسته اند .

 نگاه هایی که خیره به تکه ابر در آسمان مانده است ، تفسیرگر از نو شروع کردن است  .

اما ، راز پائیز را می دانید که چیست ……!!؟؟

 در هیاهوی نسیم پائیزی که قدم بگذاری و با نوای دلنشین برگهای بر زمین افتاده اش  ، همراه که شوی….

 روزی که نسیم سرد خزان  بوزد و دل به دلش که بسپاری ، تو هم همچو برگ درختان بی تابش ، دل به سرنوشت حقیقی ات خواهی سپرد و در هوای بهاری شدن ، لرزه بر اندامت خواهد افتاد .

اما راز حقیقی پائیز را باید در دامان طبیعت عاشق تفسیر نمود !! 
برگ ریزان درختانش یا آور ، پایان  زندگی فانی دنیایی ماست .
نسیم سرد هوایش ، یاد آور برچیدن توشه و دل نبستن و گذشتن از  وابستگی هاست .
نم نم باران پائیزی ، یادآور  امیدواری به رحمت الهی ست  و نوید بخش پایان بدی هاست .
دل که به پائیز  بسپاری ، معنی  زندگی حقیقی را درک خواهی نمود .

دل که به پائیز بسپاری ، دلبستگی های وجود را به فراموشی خواهی سپرد .

دل که به پائیز بسپاری ، عاشقی با خالق هستی را درک خواهی نمود.

دل به پائیز که بسپاری ،بی دلیل با دیگران مهربان خواهی بود……

ای مسافر زمین ، با پائیز همراه شو تا تو را مهمان زیبائی اش کند .
به قلم :شهاب الدینی 

از شیخ بهایی پرسیدند:

“سخت می گذرد" 

چه باید کرد؟

گفت: خودت که می گویی 

سخت “می گذرد”

 سخت که “نمی ماند"! 

پس خدارا شکر که “می گذرد” و “نمی ماند".
امروزت خوب یا بد “گذشت”

و فردا روز دیگری است…
قدری شادی با خود به خانه ببر…

راه خانه ات را که یاد گرفت، 

فردا با پای خودش می آید…