#تولیدی

#به_قلم_خودم

بیماری دوری ز خراسان دارم

مدتیست که این دل ، بی قرار حرمست و به سمت بارگاه ملکوتی امام رئوف پر می کشد  اما نمی دانم  چه شده که به روی آینه وجودی ام غبار دنیایی نشسته و لایق زیارت نمی شود .

روح افلاکی ام در تاریک خانه غفلت ها در بند زمانه است و از دوری مولایش بیمارو ناتوان شده است درمان درد را در خانه فرزند زهرا جسته ام و دست های لرزانم را به سویش بالا برده ام که نگاه سراسر مهرش را به قلبم بیندازد .

 بارها شنیده ام که سلطان خراسان طبیب جانهای نالان است و بیمارانش را به سوی خود می خواند 

بربالینشان می نشیند و دستان شفاگرش را بر چشم های بارانی زائران می کشد ، ندای قلب های شکسته را صبورانه پاسخ می دهد ، غم های زمانه را از دلهای فرزندان علی می شوید و شکوفه های امید را روانه قلب های شکسته می کند .

امواج خروشان واژگان به پاخواستند و دریای وجودم را پریشان  کرده اند و حرف های نگفته ی قلبم را بر جویبار زبانم جاری کرده اند که  ای رضا جان …..

 دل بی تابم بهانه حرم دارد لبیک های عاشقانه اش را پاسخ دهید و بطلبید که باپای جان زائرت باشم و در صفاو مروه خراسان هروله کنان به سوی حرمت روانه شوم و کبوتر دل را درآسمان بی کران حرمت از دلنگرانی های آخرالزمان برهانم .

✏به قلم :شهاب الدینی