حفظ‌نکردن حرمت‌ها

همیشه به‌خاطر داشته باشید که چنانچه در معرض بی‌حرمتی واقع شدید و توانستید احترام طرف مقابل را حفظ کنید، به بهترین شکل ممکن عمل کرده‌اید؛ یعنی سخت‌ترین و زیباترین برخورد را در مقابله با او به کار برده اید. با این شیوه، فرد هتاک در خود می شکند و احساس عذاب وجدان میکند و مهمتر از آن، دیگران نیز او را سرزنش و شما را در دل تحسین کرده و به دفاع از شما خواهند پرداخت. مثلاً اگر بزرگتری به ما توهین کرد، فقط کافی است به گفتن عبارت «شمابزرگترید و احترامتان بر من واجب» بسنده کنیم. باید دقت کنیم که ظرافت در کلام را از دست ندهیم. دادن این پاسخ که «احترام خودت را نگه دار! حیف که بزرگتری؛ وگرنه جوابت را می دادم و…»، به نوعی همان معنای جملۀ قبل را می رساند؛ اما در آن، دقت و ظرافت لازم رعایت نشده است؛ زیرا با به کاربردن آن، به مرز حرمت شکنی نزدیک شده‌ایم. دراینجا و موقعیت های مشابه، گرچه به‌نظر می‌رسد جواب بدی به شخص بزرگتر داده نشده است، گفتن این جمله هم، کم از بی‌احترامی نیست

همواره به‌خاطر داشته باشید فردی که حرمت دیگران را رعایت می کند، درحقیقت حرمت خود را نگه می دارد و در درازمدت، احترام ها به سوی او جلب می شود. اگر انسان بتواند رفتار و گفتار خود را این چنین مدیریت کند، میتواند متکبرترین افراد را به تواضع وادارد. 
اینکه در حدیث نبوی توصیه می شود در برابر متکبر، متکبرانه رفتار کنیم، بیشتر مربوط به فضای اجتماع است، نه خانواده و مربوط به 

مخالفان است، نه خودی ها. در فضای خانواده نیز در جایی که روش احترام و حفظ حرمت ها کارآمد نباشد، چه بسا رفتار متکبرانۀ کم 

و بجا، می تواند کارساز باشد؛ ولی در همان حال نیز باید مواظب بود که حریم‌ها شکسته نشود؛ بنابراین شایسته است با حفظ احترام و ارتباط منطقی، از بگومگو و لجبازی پرهیز کنید و با رفتار درست، زمینۀ اطمینان لازم را برای خانوادۀ همسرتان فراهم آورید. 

?کتاب تار و پود عاشقی صفحه 79