​#تولیدی

#به_قلم_خودم.

? مادر آسمانی ? 

سلام بر شما ای سنگ صبوران روزهای سرد انتظار  ، 

مادران و همسران لاله های آغشته به خون دریای سرب های سرد.

  ای تفسیرگران حقیقی ایثار ….

 زیباترین های دنیای خاکیمان، تفسیر می شود در دل بریدید ازبهترین دارائیتان،  برای سربلندی اسلام، امنیت وطن و اینک  ما از پس پنجره ناسپاسی هایمان چه نا مهربانیهایی که نکردیم به دل داغدیدتان اما دینتان بر گردنمان سنگینی می کند.

کوته نظری ما کجا و دل بزرگ و رئوف شما کجا …. 

خوب که نظارهتان می کنیم،چقدر شبیه مادرتان زهرایید، عطر چادرتان یاد آور بوی شلمچه و طلائیه است .

عشق، خلاصه می شود در دامن پاکتان که چه مادرانه و عاشقانه در این روزگار ظلمت زده ،  مامن رویش لاله های عاشق مهدی دوران بوده اید    .

 نجوای کلامتان نسیم عشق به شهادت را در هوای دلمان زنده می کند  .

چشمان همیشه منتظرتان، حکایت گر غم فراغ در سینه های شماست .

در این گذر زمان با ورق خوردن روزهای باقی عمرمان، لحظه ای دستان سراسر مهرتان را بر سر فرزندان آخرالزمان بکشید، و بگذار لحظه ای در سایه سار مادرانه و عاشقانه تان، قدم بگذاریم و خاک پایتان را توتیای چشم های غبار گرفته مان کنیم .

ای عاشقان گمنام  …..

غصه های زمینیمان کی توان تفسیر رنج های فراغتان را دارند .

برایمان بگویید، از نفس های خسته تان  که چگونه  صبورانه غم دلتان را با دل  داغدار فرزند زهرا، مهدی دوران عج همراه کرده اید.

ای عاشقان بی ادعا، نگاه همیشه منتظرتان که صبورانه به قاب پنجره خیره مانده است، بیانگر دل بی قرار شماست .

گامهای استوارتان، بیانگر درس حقیقی بندگیست .

شرمگینیم  از نگاه های زهرایتان  و خوب می دانیم که این امواج   واژگان نا آرام برخواسته از قلبمان کی توان تشکر و قدر دانی حقیقی شما را دارد .

بعد از شهیدان کاری نکرده ایم، اما به رسم ادب نام یادگارانتان را بر کوچه محله های دلمان حک کرده ایم، باشد که روزی ما هم، رهرو مسیر شهدا باشیم .

دعای مادرانه تان را بدرقه دلهای ناقابلمان کنید، که محتاج دعای زهرایتان هستیم.

ای کاش ما هم  در هوای شهادت گام بگذاریم .
✍ به قلم :شهاب الدینی