نوروز بمانید که ایّام شمایید!

آغاز شمایید و سرانجام شمایید!

آن صبح نخستین بهاری که ز شادی

می آورد از چلچله پیغام، شمایید!

آن دشت طراوت زده آن جنگل هشیار

آن گنبد گردننده ی آرام شمایید!

خورشید گر از بام فلک عشق فشاند،

خورشید شما، عشق شما، بام شمایید!

نوروز کهنسال کجا غیر شما بود؟

اسطوره ی جمشید و جم و جام شمایید!

عشق از نفس گرم شما تازه کند جان

افسانه ی بهرام و گل اندام شمایید!

هم آینه ی مهر و هم آتشکده ی عشق،

هم صاعقه ی خشم ِ بهنگام شمایید!

امروز اگر می چمد ابلیس، غمی نیست

در فنّ کمین ،حوصله ی دام  شمایید!

گیرم که سحر رفته و شب دور و دراز است،

در کوچه ی خاموش زمان، گام شمایید

ایّام ز دیدار شمایند مبارک

نوروز بمانید که ایّام شمایید!

‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌

​#معرفتانہ
ام المصائـب اسٺ

      نگویید پس وفاٺ
او ڪشتہ ےمصائب و

   غم هاےڪربلاسٺ
#شهادٺ‌اسطوره‌صبرتسلیٺ‌باد

#یازینب‌س

آغاز سالمان ، مزین به نام امیرالمومنین علیه السلام و زینب کبری سلام الله علیه شده ، من به این سال امیدوارم چرا که سالمان علوی است .

​

مـــــ♥️ـــــادر ،

زیباترین فرشته خدا

۹ مــاه انتظار

و یـک عمر نـگرانـی

حس آزاد دخترانـه را

به مهر مادری

دادن بزرگترین

ایثار یک زن است

مــــادرم دوستت دارم

#به_قلم_خودم

​مدتی بود که از یکنواختی زندگی شهر نشینی خسته شده بودم تا اینکه یکی از دوستانم پیشنهاد حضور در اردوی جهادی را به من داد،  با دلی مملو از اشتیاق به سوی مردم روستا راهی شدم، در این میان چهره درهم شکسته ی پیرمردکرو لالی  را دیدم که سالیان سال  چوپانی میکرد، اما با وجود کهولت سن ، لبخندی دلنشین به لب داشت .

 از مردم روستا جویای احوالش شدم، مردم از تنهای و بی کسی چوپان برایم گفتند، اما سوالی ذهنم را درگیر خودش کرده بود ، چگونه میشود که مردی  با وجود سختی ها و مشکلات زندگی اینگونه سرزنده بماند و همچون کوه در برابر سیل مشکلات ایستادگی کند ؟
پاسخ سوالم را در نوع رفتار چوپان یافتم ، مردی که به کمترین های زندگی خود قانع بود  و محبت های خود به دیگران را کم می دید اما در مقابل  کوچکترین محبتی را لطفی بزرگ می دانست .
وقتی به زندگی خودمی اندیشم از خودم این سوال را می پرسم ، که ما هم اگر روزی نعمتهای مثل گوش و زبان را از دست بدهیم آیا می توانیم لحظه ای مثل این چوپان ، زندگی را زیبا ببینیم ؟
به قلم:شهاب الدینی

#رهبرانه 

شعری زیبا از مقام معظم رهبری مدظلّه العالی
*من از اشکی که میریزد ز چشم یار میترسم

از آن روزی که مولایم شود بیمار میترسم!

*همه ماندیم در جهلی شبیه عهد دقیانوس

من از خوابیدن مهدی درون غار میترسم

*رها کن صحبت یعقوب و کوری و غم و فرزند

من از گرداندن یوسف سر بازار میترسم!

*همه گویند این جمعه بیا اما درنگی کن

از اینکه باز عاشورا شود تکرار میترسم!

*سحر شد آمده خورشید اما آسمان ابریست

من از بی مهری این ابرهای تار میترسم!

*تمام عمر خود را نوکر این خاندان خواندم

از آن روزی که این منصب کنم انکار میترسم!

*طبیبم داده پیغامم بیا دارویت آماده است

از آن شرمی که دارم از رخ عطار میترسم!

*شنیدم روز وشب از دیده ات خون جگر ریزد

من از بیماری آن دیده خونبار میترسم!

*به وقت ترس و تنهایی،تو هستی تکیه گاه من

مرا تنها میان قبر خود نگذار، میترسم!

*دلت بشکسته از من،لکن ای دلدار رحمی کن

که از نفرین و عاق والدین بسیار میترسم!

*هزاران بار من رفتم،ولی شرمنده برگشتم

ز هجرانت نترسیدم ولی این بار میترسم! 
 #سید_علی_خامنه‌ای ?   
 الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج