#به_قلم_خودم

غربت….
چه واژه عجیبیست !!!
معنای غربت را باید در زندگانی فرزندان زهرا جستوجو کرد …….
رضا جان چگونه تفسیر کنم، غربت وجودتان را؟
غربت رادرک کردم ،زمانی که چهره فاسدی همچو مامون در پی شهرت و مقام بود ….
در حالی که کینه پدرش در دل محبان خاندان امامت جای داشت …..
تفسیر شد آن غربت ،زمانی که !!!
مامون حیله ای کردو ،برخلاف پدر فاسدش شمارا به سوی دستگاه خلافت آورد …..
غربت را درک کردم ،وقتی که به فرزندانتان گفتید برایتان گریه کنند ،آقا جان گریه برای مسافر دستگاه مامون درسی است برای محبانتان ،اما چرا اینگونه غریبانه راهیتان کردند ؟؟؟
آقای من وجود نورانی شما برکتی بود برای مردم توس …
اما این برکت شامل حال مامون حیله گر نشد …..
چرا که محبت شما در میان مردم ،باعث مشروعیت شیطان نخواهد بود ….
آقای من وقتی که با تدبیر های خود همچو جدتان حیدر کرار در برابر اقدامات پلید مامون ایستادید ، وجود نورانیتان شیطان زمانه را بر زمین کوبید ….
اما چه بگویم از کینه ها …….
کینه ای که تفسیر کرد غربتتان را ….
کینه هایی که فرزندان زهرا را از ما گرفت ….

ای یوسف معصومه چه کرد با دلتان؟
آن زمان که شهد سیاه کینه را بر شما نوشاند …
غربتتان را کسی جز اباصلت ندید …..
زمانی که غریبان بر خاک حجره زینت شده مامون ،جان دادید ….
کسی جز اباصلت را نداشتید که از دردتان برایش بگوید و سر در دامن او بگذارید ….
آقای من ،جان سپردنتان یادآور غربت حسین زهرا است ….
اما با این تفاوت که فرزندانتان ندیدند…..
ندیدند که چگونه ،کینه های شیطانی پذیرای وجود فرزند زهرا شد .
رضا جان چگونه تفسیر کنم غربتتان را ….
غربتی که می سوزاند دلهایمان را ….
اما امروز میبینم که مردم کشورم غربت را جور دیگری تفسیر کردند …..
حرم نورانیتان مامن گرمیست برای دلهای رنج دیده ….
وقتی که از دردهای دوران به حرمت پناه می آورند….
دستان پرنورتان را بر سر ایتمام جدتان میکشید و غصه ها را از دلشان برمی چینید ….
آقا جان ضامن ما هم باشید ….
که در این دوران ،غریب مانده ایم ….