#به_قلم_خودم 

تا برپایی قیامت این سخن را حاضران زمین به غایبان برسانند و پیام رسان غدیر باشند
پیام رسان غدیر زمان خود باشیم
برکه ای حقیر در بیابانی سوزان، میزبان مهمانی نوراست، مهتاب بپاخواسته و دست در دست خورشید، تلالوگر نور ولایت شده است.
صحرای سوزان مکه را نسیم خوش امامت در برگرفته است و نم نم باران عطوفت نبوی در دستان خیبر گشای علی (ع)، تجلی یافته است .
کوکب هایآسمان نیز به این مهمانی دعوتند و به تماشای جوششولایت از سرچشمه ی رسالت نبی نشسته اند و از پیوند نور در عجبن.
پیام رسانانی که پایان رسالت را یاد آور شده اند و نعمت ولایت را برای خاکیان افلاکی به ارمغان آورده اند.
غدیرست….
سرچشمه جوشان هدایت بشر و یادآور ارزش والای مولای خوبی ها.

غدیرست…
دریای خروشان بصیرت که کویر خشکیده عالم خاک را به سبزه زار بندگی مبدل کرده است.
گذر زمان غدیر را از دلها ربوده است اما…
اینک غدیر دیگری به پاست و بار دیگر
این ندای محمدیست که در گوش عالمیان نجوا می کند:
تا برپایی قیامت این سخن را حاضران زمین به غایبان برسانند و پیام رسان غدیر باشند.
و اینک ماییم آن غایبان غدیر که پیام رسان غدیر زمانیم.
احرام بندگی به تن کرده ایم و از بند هوای نفس رها شده ایم.
در رمی جمرات آخرالزمان، شیطان غفلت گر وجودمان را رانده ایم، خواسته های دنیایمان را در قربانگاه بندگی ذبح کرده ایم و با پای دل در مسیربیعت با فرزند غدیر گام نهاده ایم تا زمینه ساز ظهورش باشیم.
چرا که در روزگار آخرالزمان باید با امواج خروشان هدایت گر حیدر و فرزندانش همراه شویم تا اسیر در طوفان نابودگر حوادث زماننباشیم و با زبان دل، ندای مولایمان را لبیک گوییم و نظاره گر انقلاب ظهورش باشیم.
اللهم عجل الولیک الفرج
رحیمه شهاب الدینی